Beden, Fark, Cins/iyet

Bu atölye, beden ve farkın sanatta çeşitli kurgulanış biçimlerine ve bu kurgulanış biçimlerinden çıkan estetik-politik olanaklara odaklanmaktadır. Sanatın beden ve fark ile olan ilişkisini insan-hayvan, kültür-doğa, erkek-kadın gibi ayrımların çizildiği, karmaşıklaştığı, silikleştiği, kırılganlaştığı ve akışkanlaştırıldığı açınsamalarda görünür kılınan kavramlar üzerinden inceleyeceğiz: oluş, abjeksiyon, ironi, dişil yazın… Gilles Deleuze, Francis Bacon’un tablolarına ilişkin yorumlarında Bacon’ın tuvalinde yaptığı temizliğe vurgu yapıyor, bir organizma olarak düzenlenmiş bedenin altında yatan, onu önceleyen, onu koşullandıran çizgileri, yeğinlikleri, akışları yüzeye çıkardığını söylüyordu. Burası Deleuze’e göre insan ile hayvanın, surat ile kellenin ayırt edilemediği bir bölgedir. Atölyede sanatın bu bölge ile olan ilişkisine Julia Kristeva’nın abjeksiyon kavramı perspektifinden bakacağız. Bu şekilde feminist sinema, şiir ve manifestal denemelerde sanat-kimlik ilişkisinin bir temsil sorunu ile sınırlı kalamayacağını, aksine bu ilişkinin daha radikal bir yaratı anlayışı, yeni bir dünya kurgusu üzerinden ilerlediğini vurgulayacağız. Aynı bağlamda Valerie Solanas’ın ironi kullanımını, Deleuze’ün sadizm ve mazoşizmle bağıntılı olarak tanımladığı ironi-parodi taktiklerini, Audre Lorde ve Gloria Anzaldua’nın eserlerinde sanatın dönüştürücü gücünü irdeleyeceğiz. Son olarak, bu kurgulanan dünyaların içine girip Cixous’nun “dişil yazın” kavrayışının olanaklı kıldığı ilişkisellik biçimlerine ve iktidar ilişkilerine odaklanacağız.